Dobieranie kolorów ścian to bardzo ważny proces aranżacji przestrzeni, ponieważ barwy mocno wpływają nie tylko na sam design pomieszczenia, ale i na samopoczucie domowników. Palety kolorystyczne producentów farb pozwalają na realizację najróżniejszych fantazji wnętrzarskich. Czym się kierować podczas poszukiwań?
Nawet najlepsza farba nie wystarczy, żeby pozbyć się konieczności odświeżania ścian. Jednocześnie malowanie to najtańszy sposób na poprawę wyglądu pomieszczenia lub całego mieszkania. Jak jednak się do tego zabrać? Czas dowiedzieć się, jak pomalować ściany tak, aby wyglądały estetycznie przez wiele lat.
Podstawowy błąd, który popełnia wiele osób zaczynających malowanie, to… rozpoczęcie pokrywania ścian farbą. Zamiast tego najpierw trzeba pozbyć się dotychczasowej powłoki, które ją pokrywają. Jest to niestety żmudne, ale nieodzowne zajęcie. Jeśli się go nie wykona, nowa farba może szybko zacząć odpadać, co zniweczy wysiłek włożony w remont.
Co więc należy zrobić? Na początek trzeba zdrapać starą farbę z całej powierzchni ścian. Do tego zadania wystarczy użyć wody i szpachli. Po namoczeniu gąbki w ciepłej cieczy i przesmarowaniu nią ściany, powłoka stanie się miększa, a to ułatwi zeskrobywanie jej kawałek po kawałku. Zamiast gąbki można użyć pustej butelki ze spryskiwaczem, np. po płynie do okien. Dzięki temu uda się nieco przyspieszyć pracę.
Przygotowanie ścian do malowania da się jeszcze bardziej skrócić, ale wymaga to zakupu specjalistycznego i dość drogiego sprzętu – szlifierki. Do tego potrzebny jest papier ścierny o niewielkiej gradacji. Jeśli nie wystarcza on do zdarcia farby, należy użyć wariantu gruboziarnistego.
Równie dużo pracy trzeba włożyć w usunięcie starych tapet. Najmniej czasu zajmuje zerwanie tych wykonanych z papieru. Na początek najlepiej je nakłuć. W ten sposób pod spód dostanie się powietrze, które osłabi wiązanie starego kleju. Kolejny, tym razem niezbędny krok to nasączenie papieru środkiem rozpuszczającym klej. Ten sposób daje lepsze rezultaty niż spryskiwanie ścian wodą, ponieważ gwarantuje pozbycie się spoiwa na całej powierzchni tapety.
W podobny sposób usuwa się tapety winylowe. Ich wierzchnią warstwę można zedrzeć bez potrzeby używania jakichkolwiek płynów. Spodnią część trzeba jednak nasączyć środkiem rozpuszczającym klej. Na koniec wystarczy chwycić jeden z rogów tapety i centymetr po centymetrze odklejać ją od ściany. Tak samo powinny postąpić osoby pozbywające się tapet papierowych.
Oprócz papierowych i winylowych istnieją także tapety z włókna szklanego. Ich odporność na wilgoć i doskonałe maskowanie nierówności ścian bez wątpienia są zaletami. Przed zakupem warto się jednak zastanowić, czy w ogóle warto je przyklejać. Usunięcie takiej tapety jest bowiem niezwykle trudne, nawet jeśli została nasączona w preparacie rozpuszczającym klej. Niestety, bardzo często duże ich fragmenty odchodzą wraz z tynkiem, co tylko wydłuża proces przygotowania ścian do malowania.
Po usunięciu starej farby, a tym bardziej tapet, widać wszystkie niedoskonałości ściany. Problemy, którym w takim przypadku być może trzeba będzie zaradzić, są trzy:
uszkodzenia mechaniczne – ubytki i rysy;
zgrubienia fragmentów ścian;
wykwity spowodowane zaatakowaniem ścian przez grzyby.
Uszkodzenia mechaniczne ścian to kłopot, z którym najłatwiej można sobie poradzić. W przypadku zauważenia dziur wystarczy nałożyć na nie masę szpachlową lub gipsową. Co ważne, kupionego w sklepie produktu nie należy aplikować bezpośrednio na ściany. Trzeba jeszcze zmieszać go z wodą w proporcjach napisanych na opakowaniu. Rysy najpierw przykrywa się taśmą maskującą, a dopiero potem pokrywa masą.
Na powierzchni ścian powstają czasem nieestetyczne zgrubienia, których przyczyną bywa m.in. nałożenie zbyt dużej ilości masy szpachlowej. Tego problemu można się pozbyć tylko w jeden sposób – przy pomocy szlifierki i papieru ściernego. Na początek najlepiej użyć wersji gruboziarnistej. Wraz ze zbliżaniem się do równego poziomu powierzchni, należy stosować papier o coraz mniejszej gradacji.
Do pojawienia się grzyba na ścianach dochodzi m.in. z powodu niedostatecznego przepływu powietrza w mieszkaniu lub przenikania wilgoci przez ściany. Jeśli po usunięciu starej farby lub tapet widać wykwit, jest to znak, by przerwać prace i wezwać specjalistów, którzy sprawdzą występowanie mostków termicznych oraz szczelność instalacji wodociągowej.
Rozpoczęcie pracy przed znalezieniem źródła problemu mija się z celem. W takim przypadku samo pozbycie się grzyba nie wystarczy, ponieważ wykwit pojawi się ponownie. Jeśli przyczyny jego powstania udało się pozbyć, należy zeskrobać grzyba twardą szczotką i w ten sam sposób wyczyścić miejsce znajdujące się w promieniu metra od niego. Następnie powierzchnię trzeba umyć chlorowaną wodą i zaaplikować na nią środek grzybobójczy.
Niekiedy zeskrobanie wykwitu nie wystarczy. Grzyb potrafi wniknąć w tynk. W takiej sytuacji nie ma innego wyjścia jak tylko skucie go. Później, dla pewności, że kłopot nie powróci, cegłę lub beton należy wyczyścić przy pomocy preparatu niszczącego tego typu organizmy. Po wyschnięciu można nałożyć nową warstwę tynku.
Po wykonaniu wstępnych prac pozostaje dużo zanieczyszczeń. Z tego powodu ściany powinny zostać odkurzone, a potem umyte mydłem malarskim. Następnie można przejść do gruntowania. Do tego zadania używa się farby podkładowej. Dobrze sprawdzi się też zwykła, biała. W obu przypadkach produkt trzeba rozcieńczyć w proporcji 0,25 l wody na 1 l farby lub (w przypadku podkładu) zgodnie z zaleceniem napisanym na wiadrze.
Podkład powinien całkowicie wyschnąć. W innym przypadku wierzchnia farba może odpaść wraz z nim. Jeśli już nic nie stoi na przeszkodzie, pora przejść do malowania. Czego użyć do wykonania tej czynności? Najgorszym wyborem jest pędzel. Po jego pociągnięciach pozostają ślady włosia. Zamiast niego lepiej więc użyć wałka. Przy jego pomocy uda się pokryć farbą całą ścianę bez konieczności wchodzenia na drabinę.
Najlepszym rozwiązaniem jest jednak użycie pistoletu malarskiego. Przy jego pomocy każdy fragment ściany zostaje pokryty równomierną powłoką. Niestety, nie każda farba nadaje się do natryskiwania. Z tego powodu wcześniej trzeba sprawdzić, czy jej producent dopuszcza taką metodę malowania. Oprócz tego należy pamiętać, że przed uruchomieniem pistoletu nie obejdzie się bez ustawienia:
rozmiaru dyszy;
ciśnienia wylotu farby;
kąta natrysku.
Malowanie ścian w domu lub mieszkaniu to prosta czynność remontowa, którą nierzadko domownicy przeprowadzają na własną rękę. Pozwala odświeżyć pomieszczenia i poprawić ich wygląd. Jak często powinno się nakładać nową farbę?
Wiele łazienek, szczególnie tych w blokach, nie ma dostępu do naturalnego oświetlenia. Jak zaaranżować takie wnętrze, by było wygodne, praktyczne i estetyczne? Jak przekuć brak okna w łazience w największą zaletę? Jak zbudować nowoczesną aranżację pomieszczenia bez okna? Podpowiadamy.
Okno w łazience to niewątpliwie zaleta. Wpuszcza naturalne światło słoneczne, które ogrzewa i oświetla pomieszczenie, a możliwość otwarcia okna jest ważnym elementem wentylacji wnętrza. Ale nie każda łazienka ma dostęp do okna, nie w każdym przypadku też oznacza to problem.
Nowoczesne koncepcje architektoniczne, funkcjonalne wyposażenie i dostępne obecnie systemy oświetlenia pozwalają stworzyć wnętrze estetyczne, przestronne i pełne światła, nawet bez dostępu do okna. Istotną rolę gra tu dobrze dobrane oświetlenie, jasna kolorystyka i szkliwione powierzchnie, które potęgują efekt rozświetlenia.
Warto skorzystać ze sprytnych sposobów na urządzenie łazienki bez okna, niezależnie od jej metrażu i kształtu, obecności skosów i niestandardowego układu. Pozwoli to na aranżację nowoczesnej, funkcjonalnej i stylowej przestrzeni odpowiadającej na potrzeby wszystkich domowników.
W łazience, w której nie ma dostępu naturalnego światła, najważniejszą kwestią jest dobre rozplanowanie oświetlenia i dobór właściwej barwy światła.
Aby stworzyć wnętrze przytulne i relaksujące, warto postawić na żółte światło o ciepłej barwie. Niech będzie wyraźne, ale nie intensywne i rażące. Zdecydowanie lepiej zainstalować kilka mniejszych źródeł światła niż jedną centralną lampę. Dobrym pomysłem jest punktowe oświetlenie, które równomiernie oświetla całą łazienkę i zapobiega powstawaniu tzw. ciemnych kątów.
To ważne, aby każda ze stref funkcjonalnych była odpowiednio oświetlona, dlatego nad umywalką lub nad kabiną prysznicową warto dodać dodatkowe kinkiety lub listwy świetlne. Światło otaczające z kilku stron daje wrażenie większej przestrzeni i doskonale niweluje brak naturalnego oświetlenia.
Aby optycznie powiększyć wnętrze, warto zastosować kilka trików wnętrzarskich. Pionowe lub poziome listwy świetlne wzdłuż całej krawędzi ściany pozwalają je wizualnie podwyższyć lub wydłużyć. Podobny sposób można zastosować, aby podkreślić konkretny element wyposażenia, np. przestronną kabinę, dużą wannę lub ciekawie wkomponowane lustro.
Mała łazienka bez okna to szczególne wyzwanie aranżacyjne i wymaga sporo kreatywności. Ale i na to są sposoby. W tym wypadku ważne są nie tylko lampy i listwy świetlne, ale też odpowiedni dobór mebli i luster, które pomagają doświetlić pomieszczenie. To też znane sposoby na wizualne powiększenie pomieszczenia o małym metrażu.
W łazience bez okna warto zdecydowanie postawić na jasne meble, i to najlepiej te o lakierowanych frontach, które dodatkowo odbijają światło. Meble do łazienki KOŁO dostępne są w kilku kolekcjach produktowych, dopasowanych stylem i rozmiarami do potrzeb niemal każdej łazienki. Producent proponuje także modele z wbudowanym oświetleniem i lustrzanymi frontami. Ta ostatnia opcja szczególnie dobrze sprawdza się w małych łazienkach w bloku. Szafki wiszące z lustrzanymi frontami to multifunkcjonalne rozwiązanie pozwalające na wygospodarowanie pojemnego miejsca do przechowywania najpotrzebniejszych kosmetyków, a do tego ukrycie ich za lustrem, które i tak wieszamy nad umywalką.
Jakie rozwiązania dobrze sprawdzają się w małych łazienkach?
Meble i wyposażenie, które nie ma styczności z posadzką wydaje się optycznie lżejsze. To dlatego, że widzimy całą powierzchnie podłogi i przez to wnętrze sprawia wrażenie większego. Co więcej, pewna odległość od posadzki ułatwia sprzątanie i utrzymanie wysokiego poziomu higieny w łazience.
Chcąc optycznie powiększyć mały metraż łazienki w bloku bez okna, zaprośmy do niej duże lustra, czy to w postaci dużych tafli wklejonych pomiędzy płytki, czy jako lustrzane fronty szafek. Umiejętnie wkomponowane lustrzane tafle potrafią zupełnie odmienić postrzeganie całego pomieszczenia.
Szklane powierzchnie są swoistym dopełnieniem oświetlenia w łazience bez okna. Lakierowane fronty, błyszcząca ceramika, szklane pojemniki ? te wszystkie elementy odbijają promienie słoneczne i dodatkowo doświetlają małą łazienkę.
Aby mała łazienka sprawiała wrażenie uporządkowanej i estetycznej, warto tak ją zorganizować, aby jak najmniej kosmetyków i drobnych akcesoriów było widocznych ?na wierzchu?. To wprowadza wizualny chaos, czego szczególnie staramy się uniknąć w niewielkich wnętrzach. Dlatego zastanówmy się, gdzie wygospodarować miejsce na przechowywanie wszystkich niezbędnych w łazience przedmiotów.
Szafki podumywalkowe, szafki wiszące, nadbudowa stelaża podtynkowego ? to pierwsze skojarzenia, jakie przychodzą do głowy. W wąskich a wysokich przestrzeniach dobrze sprawdzają się też szafki boczne do łazienki KOŁO. Wysokie ?słupki? optymalnie wykorzystują dostępną przestrzeń, zazwyczaj trudną do zaaranżowania. Pojemne półki i szuflady pozwalają ukryć wiele kosmetyków, drobnych akcesoriów i środków czystości.
Skos jest dodatkowym utrudnieniem w małej łazience, bo ogranicza przestrzeń, na której możemy wstawić wyposażenie wymagające pełnej wysokości, jak kabina prysznicowa czy strefa WC. Ale pod skosem można stworzyć strefę przechowywania (szafki, półki) oraz wstawić pralkę i suszarkę. Jeśli skos zaczyna się dosyć wysoko, przy ścianie może stanąć też wanna.
Dużym zagrożeniem w łazience ze skosem i bez okna jest wrażenie przytłoczenia, które wynika z obniżającego się sufitu. Dlatego warto wykorzystać jasną kolorystykę (taką samą) na ścianach i na suficie, aby ściana ze skosem optycznie ?zniknęła?. Dodatkowo wzdłuż ścian pionowo zainstalujmy lustra i listwy świetlne, co optycznie podniesie sufit i podwyższy całe pomieszczenie.
Rośliny do życia potrzebują światła słonecznego, ale są gatunki, które zdecydowanie wolą cień zamiast pełnej ekspozycji. Zamiokulkas, bluszcz, fikusy, paproć ? dobrze sprawdzają się w łazienkach, gdzie panuje półmrok i wysoka wilgotność. Aby jednak dobrze rozwijały się, warto pozostawiać w ciągu dnia otwarte drzwi, by wpuścić trochę słońca. Dobrą praktyką jest też wynoszenie regularnie roślin do innych pomieszczeń z dostępem do światła słonecznego, aby ?naładowały? baterie.
Nawet w łazience bez okna można stworzyć swoje własne zielone zacisze. Trzeba jedynie umiejętnie dobrać gatunki roślin i dbać o ich regularne nasłonecznianie. Ciekawą alternatywą są też tzw. kompozycje leśne w słojach i instalacje pionowe, w tym obrazy z mchem. Tu żywa roślina jest jednocześnie dekoracją i ciekawym dodatkiem do aranżacji.
Okno to też ważny element wentylacji w łazience. Wnętrze o podwyższonej temperaturze, zaciemnione i wilgotne jest idealnym środowiskiem do rozwoju bakterii, pleśni i grzybów. Pojawiają się nieprzyjemne zapachy, ręczniki przestają wysychać. Pleśnie są nie tylko nieestetyczne, ale też niebezpieczne dla zdrowia. Aby tego uniknąć, w łazience musi być sprawna wentylacja, która odprowadza nadmiar pary wodnej i wydajnie wysusza powierzchnie. Otwarcie okna znacznie ułatwia to zadanie, jeśli jednak w łazience go nie ma, trzeba zadbać o sprawne wietrzenie. Sprawdźmy, czy obecna wentylacja jest wydajna, a jeśli nie, zastanówmy się nad montażem mechanicznego wyciągu.
AKTUALNOŚCI budowlano-remontowe
